Wspólne stanowisko Rady, do którego Komisja Kultury i Edukacji nie zgłosiła żadnych poprawek, zostało opracowane w porozumieniu ze sprawozdawcą, niemiecką posłanką Ruth HIERONYMI (EPP-ED, DE) i uwzględniało większość uwag i zastrzeżeń posłów wniesionych w pierwszym czytaniu.
 
Nowy projekt dokonuje nowelizacji dyrektywy z 1997 roku, dostosowując ją do rozwoju nowych technologii audiowizualnych i technik marketingowych. Projekt Komisji Europejskiej zmierza do ustanowienia jednakowych warunków konkurencji dla nadawców publicznych i prywatnych oraz producentów niezależnych, a także objęcia zakresem regulacji nowych mediów i technologii, takich jak telewizja internetowa.
 
Ograniczenia w lokowaniu produktów
 
Proponowana dyrektywa dopuszcza lokowanie produktów w ściśle określonych przypadkach i pod określonymi warunkami. Lokowanie produktu będzie zabronione zwłaszcza w wiadomościach i programach informacyjnych dotyczących bieżących spraw, w programach dziecięcych, filmach dokumentalnych i programach poradniczych. Zabronione będą integracja produktu oraz lokowanie tematów.
 
Parlament zadbał, aby programy zawierające lokowanie produktu były w odpowiedni sposób oznaczone na początku i na końcu programu oraz po jego wznowieniu po przerwie reklamowej, aby uniknąć jakiejkolwiek pomyłki ze strony widzów.

W drodze wyjątku państwa członkowskie mogą celowo zezwolić na lokowanie produktu w utworach kinematograficznych, filmach i serialach wyprodukowanych dla telewizji oraz w transmisjach sportowych i programach rozrywkowych, a także gdy nie dochodzi do płatności, ale jedynie do dostarczenia bezpłatnie pewnych towarów lub usług, takich jak rekwizyty i nagrody, po to aby zostały zaprezentowane w audycji.
 
Programy, w których lokowanie produktu jest dozwolone nie mogą być przedmiotem działań, które miałyby wpływ na odpowiedzialność i redakcyjną niezależność dostawcy usług medialnych, nie mogą zachęcać bezpośrednio do zakupu lub najmu towarów bądź usług, ani eksponować nadmiernie danego produktu.
   
Programy nie mogą zawierać lokowania wyrobów tytoniowych lub papierosów pochodzącego od przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest wytwarzanie lub sprzedaż papierosów. Zakaz lokowania obejmuje także produkty lecznicze lub zabiegi lecznicze dostępne wyłącznie na receptę w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.
 
Nowe uregulowania w zakresie reklam telewizyjnych
 
Obowiązywać będą ograniczenia częstotliwości przerw reklamowych w przypadku transmisji filmów telewizyjnych, utworów kinematograficznych i programów informacyjnych  do jednej na każdy okres 30 minut. Programy dziecięce będzie można przerywać tylko jeśli trwają dłużej niż 30 minut. Udział reklam i spotów telesprzedażowych w ciągu godziny zegarowej nie może przekroczyć 12 minut (20%).
 
Bloki telesprzedaży powinny być wyraźnie oznaczone w sposób wizualny i dźwiękowy i nadawane w sposób nieprzerwany przez co najmniej 15 minut. Bloki telesprzedaży nie są uznawane za spoty reklamowe i spoty telesprzedażowe dlatego nie wliczają się one do wspomnianego 20% limitu.
 
Państwa członkowskie i Komisja będą zachęcać dostawców usług audiowizualnych do sporządzenia kodeksu postępowania dotyczącego programów dziecięcych zawierających lub przerywanych przez reklamy, sponsoring lub promocje niezdrowej żywności i napojów, np. o wysokiej zawartości tłuszczu, cukru i soli oraz napojów alkoholowych.

Dostęp osób niepełnosprawnych do usług medialnych i niedyskryminacja
 
Państwa członkowskie są zobowiązane zapewnić, że reklamy emitowane przez nadawców nie zawierają podburzania do nienawiści, ani treści dyskryminujących ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek, orientację seksualną lub narodowość.
  
Państwa członkowskie muszą zapewnić dostępność medialnych usług audiowizualnych osobom niepełnosprawnym. Dostępność tych usług powinna obejmować m.in. język migowy, napisy, dźwiękowy opis obrazu, napisy dźwiękowe i łatwo zrozumiałe menu. 
 
Europejska zawartość w ofercie programowej
 
Wdrażając przepisy art. 4 dyrektywy 89/552/EWG (Telewizja bez granic), który nie podlega nowelizacji przez proponowaną nową dyrektywę, państwa członkowskie powinny zachęcać nadawców do przyznania należytego udziału w ofercie programowej koprodukcjom europejskim i europejskim utworom pochodzenia nieeuropejskiego. Proponowana dyrektywa nie wnosi również zmian do już obowiązujących przepisów (wprowadzonych w 1997 roku w drodze nowelizacji oryginalnej dyrektywy), które nakładają obowiązek do zapewnienia 10% udziału niezależnej produkcji europejskiej w ofercie programowej.
 
Co dalej?
 
W ramach procedury współdecydowania, Parlament przyjął projekt dyrektywy w pierwszym czytaniu w grudniu 2006 roku. Pięć miesięcy trwały negocjacje między przedstawicielami Rady i Parlamentu zakończone porozumieniem zaakceptowanym przez komisję Kultury i Edukacji w maju br.. Rada Ministrów UE przyjęła wspólne stanowisko 15 października, które bez zmian przyjęte zostało przez parlamentarną Komisję Kultury i Edukacji 12 listopada br.
 
Drugie czytanie w Parlamencie odbędzie się 28 listopada. Jeśli Parlament przyjmie wspólne stanowisko Rady, dyrektywa zostanie ogłoszona w Dzienniku Urzędowym UE jeszcze przed końcem 2007 roku. Państwa członkowskie będą miały dwa lata na wdrożenie jej zapisów.

Ruth HIERONYMI (EPP-ED, DE)
Sprawozdawca