kierownictwo artystyczne – Grzegorz Puchalski
Magdalena Jakubowska-Puchalska – flet
Luca Neccia – obój
Grzegorz Puchalski – klarnet
Magdalena Śnieżko – fagot
Stanisław Kuk – skrzypce
Roman Zawadzki – skrzypce
Radosław Koper – altówka
Marek Sokoliński – wiolonczela

 Program:
Jean Françaix  (1912 – 1997)
KWARTET na flet, obój, klarnet i fagot (1933)
KWINTET KLARNETOWY na klarnet i kwartet smyczkowy (1977)

Zespół kameralny „ARS IUVENUM"
Pomysł zorganizowania zespołu kameralnego „Ars Iuvenum" zrodził się w maju 1988 roku. W  skład zespołu wchodzą muzycy, którzy swym istnieniem i swoimi interpretacjami pragną zainteresować jak najszersze rzesze melomanów. Koncertują w kraju i za granicą (Białoruś, Austria). Członkowie zespołu byli dwukrotnie stypendystami Wojewody Białostockiego.

„Ars Iuvenum" ma na swoim koncie wiele programów, które były prezentowane podczas abonamentowych koncertów w sali Opery i Filharmonii Podlaskiej.

Skład zespołu nie jest stały, zależy od programu koncertu, który aktualnie jest prezentowany publiczności, a więc mogą się w nim zawierać utwory pisane zarówno na instrumenty solo, jak i na większe grupy instrumentów.

Repertuar „Ars Iuvenum" nie ogranicza się do jednej epoki, lecz obejmuje dzieła od baroku do czasów współczesnych tak, aby jak najpełniej ukazać bogactwo muzyki kameralnej na przestrzeni różnych stylów.

Do twórców, których kompozycje zespół wykonuje, należą m.in.: W.A.Mozart, J.Haydn, L.van Beethoven, F.Danzi, C.M. von Weber, F.Schubert, J.Brahms, C.Franck, R.Strauss, J.Ibert, A.Honegger, D.Milhaud, F.Poulenc, M.Ravel, J.Françaix, F.Farkas, I.Albeniz.

Kierownictwo artystyczne od początku istnienia zespołu sprawuje Grzegorz Puchalski.

***

Jean Françaix (1912-1997), francuski kompozytor i pianista, uchodził za jednego z najlepszych uczniów Nadii Boulanger. Twórczość jego reprezentowała styl neoklasyczny, lecz innego rodzaju niż u Strawińskiego, Prokofiewa czy kompozytorów „Grupy Sześciu”, mimo, że pozostawał pod jej wpływem. Komponował dużo i z łatwością. Jego język muzyczny jest mniej dysonansowy i mniej modernistyczny, i dlatego utwory Françaix sprawiają wrażenie niewspółczesnych w zestawieniu z kompozycjami ówczesnych twórców.

Pisał muzykę o prostej, na ogół diatonicznej melodyce, tonalnej harmonice, wartkim przebiegu rytmicznym o dużym stopniu figuracyjności. Wyjątkowa lekkość jest wyróżniającą cechą jego twórczości. Muzyka Françaix jest szczególnego wdzięku, płynie swobodnie, żywiołowo. Z upodobaniem odwołuje się do „lżejszych” stanów emocjonalnych z nastrojowością i sentymentalnością włącznie. Obok lekkości, kompozycje jego często spowija dowcip i parodia, a nawet groteska w połączeniu z ironią, niejednokrotnie ocierające się o banał.

Dominującą częścią twórczości Françaix jest muzyka instrumentalna, a w tej ilości przebogata muzyka kameralna. Jej różnorodna kolorystyka została osiągnięta m.in. poprzez niekonwencjonalny dobór instrumentalny, jak również wykorzystywanie rzadziej stosowanych instrumentów w tego typu muzyce (m.in. flet piccolo, rożek angielski, klarnet basowy) i to w zestawieniach od duetów po nonety i większe (np. kontrabas z harfą, flet prosty i gitara, kwintet dęty blaszany z kwintetem smyczkowym, 12 wiolonczel itd.).