Henryk Sienkiewicz urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Jego bliscy przez kilka lat zmieniali miejsce zamieszkania, by w 1861 r. osiedlić się na stałe w Warszawie. W 1858 r. Sienkiewicz rozpoczął naukę w warszawskim gimnazjum. Najlepiej radził sobie z przedmiotami humanistycznymi, bardzo lubił historię.

Laureat literackiej Nagrody Nobla

W roku 1905 Sienkiewicza uhonorowano  literacką nagrodą Nobla za „wybitne osiągnięcia w dziedzinie eposu” i - jak podkreślił jeden z członków Komitetu Noblowskiego – „rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu”.

Henryk Sienkiewicz jest jednym z najwybitniejszych pisarzy polskich. Jego twórczość pisana w okresie zaborów, stała się ważnym składnikiem podtrzymującym świadomość i kulturę narodową.

Zmarł 15 listopada 1916 r. w mieście Vevey w Szwajcarii, gdzie został pochowany. W 1924 r. jego prochy zostały uroczyście przeniesione do warszawskiej Katedry św. Jana.

Jerzy Górko, Paulina Dulewicz
red.: Cezary Rutkowski