Pewnego razu Kupiec zmuszony był wyjechać. Niestety podróż okazała się wielce niebezpieczna – nieszczęsny Gwido ocalał wyłącznie dzięki gościnności pewnego niezwykłego Gospodarza, zwanego – z racji swego wyglądu jak i charakteru – Bestyją. Los chciał jednak, że Kupiec naraził się swemu wybawcy, przez co miał ponieść najcięższą karę, chyba że Jego najmłodsza Córka zgodziłaby się przyjść do Bestyi za niego… Tak właśnie zaczyna się  opowieść o miłości, oddaniu i dobru. Ta spisana w XVIII baśń  doczekała się kilkunastu ekranizacji i  mnóstwa adaptacji teatralnych.
Białostocki Teatr Lalek sięgnął po tekst Jana Ośnicy „O pięknej Pulcheryi i szpetnej Bestyi”

Jak podkreśla reżyser spektaklu Braňo Mazúch ( Słowacja), wśród licznych interpretacji baśni , wersję autorstwa Jana Ośnicy wyróżnia, to,  że jest tam szczególnie wyraziste przesłanie baśni, jej pierwotny sens - nie jest nie jest ważne być pięknym na zewnątrz, najważniejsze jest być pięknym i dobrym wewnątrz.

- To uniwersalne przesłanie baśni chcemy wytłumaczyć dzieciom – mówi Braňo Mazúch -  Chcemy aby w głowie, w sercu w myślach tego małego widza najważniejsze rzeczy zatrzymały się, żeby je zrozumiał. To nie będzie karnawał znanych postaci z filmów animowanych.

Spektakl utrzymany jest w formule lalkowej – grają tu klasyczne jawajki, ale nie jest to klasyczny teatr jawajski . Nie ma charakterystycznego parawanu, a lalka pojawia się w różnych poziomach sceny.
- Jesteśmy przyzwyczajeni ,że jawajka jest prowadzona tylko nad głowa aktora, a tutaj tę formułę się łamie – mówi dyrektor BTL Jacek Malinowski - Uważam, że złamanie tej ostrej konwencji parawanowej wzbogaca teatr i jest interesujące.
Na scenie widzimy cały czas lalki i  prowadzących je aktorów. I jak podkreślają twórcy „żywy” plan jest równie ważny jak ten lalkowy.
- Lalki przedstawiają ludzi, którzy zachowują się dobrze albo źle. – mówi reżyser - Jeśli lalka zachowuje się źle, rzutuje to na aktora, który zmienia się w bestię. Te dwa plany są zespolone i obydwa równie ważne. Żywy plan prezentuje „bestialność” lalki – dodaje.

Scenografię do spektaklu przygotował Jan Polivka (Czechy).
- Scenografia jest przystosowana do tego aby lalka nie znikła w tej ogromnej, magicznej przestrzeni . Staraliśmy się wymyślić z reżyserem taką przestrzeń, która jest dostosowana i do żywego planu i do lalki.
Baśniowy, magiczny nastrój tworzy niezwykła gra świateł i kolor. Wszystko tu skrzy, mieni się. Na tle ubranych w czarne peleryny aktorów, kolorowe stroje lalek są mocno wyeksponowane.
Całości dopełnia muzyka grana na żywo i będąca też swego rodzaju eksperymentem i niespodzianką
- Zdecydowaliśmy się wykorzystać nietradycyjne instrumenty muzyczne, które współgrają ze scenografią – podkreśla Jan Ćtvrtnik – Warto dodać, że wykonują ja sami aktorzy .

Ogromnym atutem przedstawienia, na co zwraca uwagę dyrektor BTL Jacek Malinowski, jest piękny, bogaty język sztuki.
- To nie jest skrótowy, sms-owy język, ale bogata, piękna polszczyzna.
Takie ‘jezykowe” spotkanie dwóch światów może być wartościowym doświadczeniem dla dzieci, młodzieży, ale także dla rodziców.

„Piekna i Bestia” – to spektakl familijny, przeznaczony dla dzieci w wieku od 5 lat ( młodsi widzowie również mile widziani.
Przedstawienie trwa około godziny.
Premiera w najbliższą niedzielę, 6 listopada.

Piękna i Bestia  wg. Jana Ośnicy

 
reżyseria: Braňo Mazúch (Słowacja)
scenografia: Jan Polívka (Czechy)
muzyka: Jan Čtvrtník (Czechy)
konsultant planu lalkowego: Jacek Dojlidko
światło: Bogusław Kasperuk
dźwięk: Jarosław Bartnicki

 Obsada

Małgorzata Płońska, Iwona Szczęsna, Izabela Maria Wilczewska, Krzysztof Bitdorf, Jacek Dojlidko, Zbigniew Litwińczuk, Mateusz Smaczny, Adam Zieleniecki

ak