ADAM MAKOWICZ – fortepian
KRZYSZTOF JAKOWICZ – fortepian

W programie: utwory Fryderyka Chopina oraz premierowe utwory na dwa fortepiany Adama Makowicza

Adam Makowicz
Urodził się w roku 1940 na Śląsku Cieszyńskim, po czechosłowackiej stronie granicy, jako Adam Matyszkowicz. Gdy miał sześć lat rodzice powrócili do Kraju i od dziesiątego roku życia Adam zaczął uczyć się gry na fortepianie. Pierwszą nauczycielką była matka, pianistka i śpiewaczka, następnie Adam uczęszczał do szkół muzycznych w Rybniku, w Katowicach i w Krakowie, wypełniając życzenie rodziców, aby został pianistą. Gdy w połowie lat pięćdziesiątych Adam „odkrył” jazz dzięki programom Willisa Conovera „Music USA-Jazz Hour”, muzyka ta zafascynowała go rytmem i wolnością improwizacji, zwłaszcza w wykonaniu mistrzów fortepianu, takich jak Art Tatum czy Erroll Garner. Od szesnastego do dziewiętnastego roku życia Adam wykorzystywał każdą okazję, by grać jazz, jednocześnie uczęszczając do szkół muzycznych. Ponieważ ani rodzice, ani nauczyciele nie chcieli tego tolerować, Adam postanawia porzucić szkołę i dom, gdyż nie chce się rozstawać z jazzem. Po dwóch latach błąkania się bez domu i pieniędzy, które przetrwał dzięki doraźnym pracom i pomocy kolegów, Adam trafił do niewielkiego, pierwszego w Krakowie (a może w Kraju), klubu jazzowego, gdzie za grę na fortepianie wieczorami, mógł ćwiczyć w ciągu dnia i sypiać w nocy. W późnych latach 50-tych płyty jazzowe i magnetofony były rzadkością, nauczycieli jazzu (uważanego za sztukę dekadencką) nie było, a więc początkowo uczył się grać jazzu słuchając radia i zapamiętując utwory w wykonaniu takich mistrzów, jak Art Tatum. Erroll Garner, Fats Waller, Earl „Fatha” Hines, Benny Goodman, Teddy Wilson i wielu innych. Pasja, determinacja i umiłowanie tej muzyki, w połączeniu z ogromną pracą, zaowocowały świetną techniką i własnym stylem gry, a nagrania płyt i występy publiczne przyniosły uznanie w Kraju i Europie, a potem w Stanach. W 1977 roku John Hammond, odkrywca talentów i producent płyt, zaprosił Makowicza po raz pierwszy do Nowego Jorku na 6-tygodniowy kontrakt w znanym klubie jazzowym ”The Cookery”, przedłużony następnie do 10 tygodni oraz nagranie płyty „ADAM” dla CBS Columbia. W 1978 Adam wyjeżdża tam ponownie, początkowo na 6 miesięcy, następnie kontrakt się przedłuża i gdy w roku 1981 ogłoszono w Polsce „stan wojenny”, artysta zostaje odcięty od Kraju na długich 8 lat. W tym czasie Makowicz dużo nagrywa, występuje solowo, z zespołami i orkiestrami w USA, Kanadzie i w Europie, gra na festiwalach jazzowych, w salach koncertowych i w klubach jazzowych, dzieląc scenę z najwybitniejszymi artystami jazzowymi naszych czasów, takimi jak Sarah Voughan, Earl Hines, Teddy Wilson, George Shearing, Marian McPartland, Benny Goodman, Herbie Hancock, Phil Woods i wielu innych. Makowicz również od dawna komponuje i nagrywa, powiększając ostatnio ilość tytułów nagranych płyt do trzydziestu. Występy i nagrania Makowicza spotykają się z gorącym przyjęciem publiczności i niezliczonymi, pochlebnymi recenzjami krytyków. W roku 1989, wraz ze zmianą ustroju w Kraju, Adam otrzymuje polski paszport i po długiej nieobecności może wreszcie odwiedzić. Kraj, z czego korzysta odtąd co roku, popularyzując muzykę kompozytorów amerykańskich, a także niektórych polskich oraz utwory własne.

Krzysztof Jabłoński
Krzysztof Jabłoński urodził się 2 marca 1965 roku we Wrocławiu. W wieku 6 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie u mgr Janiny Butor z którą pracował przez 12 lat. Od wczesnych lat był stypendystą różnych organizacji i towarzystw (m.in. Towarzystwa im. F. Chopina). W wieku lat 12 zagrał po raz pierwszy z orkiestrą. Zdobył szereg pierwszych nagród w konkursach krajowych. Pierwszym międzynarodowym był konkurs "Premio Dino Ciani" w Mediolanie w roku 1980, gdzie będąc najmłodszym uczestnikiem zajął piąte miejsce. Nikita Magaloff - przewodniczący jury tego konkursu - zaprosił go do udziału w swoich kursach mistrzowskich. W latach 1983 do 1986 pianista studiował w Akademii Muzycznej w Katowicach u prof. Andrzeja Jasińskiego. W roku 1985 Jabłoński zdobył III Nagrodę w XI Międzynarodowym Konkursie im. F. Chopina w Warszawie, co przyniosło mu wiele propozycji koncertowych na całym świecie. W latach 1988 do 1992 zdobył szereg nagród w prestiżowych międzynarodowych konkursach pianistycznych: II Międzynarodowego Konkursu w Palm Beach (USA) - I nagroda oraz dodatkowa nagroda za najlepsze wykonanie utworów Chopina (1988), X Międzynarodowego Konkursu Rina Sala Gallo w Monza (Włochy) - I Nagroda (1988), Międzynarodowego Konkursu GPA w Dublinie (Irlandia) - II Nagroda (1988), VI Międzynarodowego Konkursu im. A. Rubinsteina w Tel-Avivie (Izrael) - Złoty Medal Artura Rubinsteina (1988), Międzynarodowego Konkursu The Walter Naumburg Foundation w Nowym Jorku - Nagroda Specjalna im. Jorge Bolet'a (1992), Międzynarodowego Konkursu im. Esther Honens w Calgary (Kanada) - II Nagroda (1992). Intensywna działalność koncertowa jaką rozpoczął w roku 1985 trwa nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Występuje na estradach Europy, Ameryki Północnej i Południowej, Meksyku, Izraela, Japonii i Korei. Wśród dyrygentów, z którymi współpracował są między innymi: M. Bernardi, A. Boreyko, S. Comissiona, J. Kaspszyk, J. Krenz, J. Lopez-Cobos, G. Nowak, K. Penderecki, M. Pijarowski, W. Rowicki, M. Stern, T. Strugała, Y. Tezuka, R. Zollman. Jabłoński prowadzi też ożywioną działalność jako kameralista. Jest też założycielem duetu "Chopin Duo" (Tomasz Strahl - wiolonczela, Krzysztof Jabłoński - fortepian), który od 1999 roku koncertuje w kraju i za granicą. Artysta nagrywa dla radia i telewizji w wielu krajach. Ma w dorobku 16 płyt kompaktowych nagranych w Niemczech, Japonii i w Polsce. Niektóre z tych nagrań wydane są także jako Video Laser Discs, Video Tapes oraz kasety. W ramach Wydania Narodowego Dzieł F. Chopina w redakcji prof. J. Ekiera zarejestrował na płytach komplety Etiud, Preludiów, Impromptus, a także Wariacje i Krakowiaka z towarzyszeniem Sinfonii Varsovii pod batutą J. Kaspszyka. W 1998/1999 roku Jabłoński był częstym gościem uroczystości związanych z obchodami 150 rocznicy śmierci F. Chopina. W latach 1999-2003 współpracował z Teatrem Wielkim - Operą Narodową w Warszawie wykonując muzykę do spektaklu baletowego "Fortepianissimo" oraz oryginalną wersję (na fortepian i głosy) dramatu lirycznego C. Debussy'ego "Peleas i Melizanda". Polska premiera tej wersji odbyła się w kwietniu 2002 roku. W roku 1999 Minister Kultury Turcji uhonorował go zaszczytnym odznaczeniem za wkład w popularyzację muzyki Chopina. Od roku 2000 jest członkiem Zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Chopinowskiego w Wiedniu. We wrześniu 2005 roku Jabłoński wykonał Wariacje Op. 2 "La ci darem la mano" F. Chopina na historycznym fortepianie (Erard z roku 1849) w Filharmonii Narodowej w Warszawie z Orchestra of the 18th Century (Baroque Orchestra) pod dyrekcją Fransa Brüggena. Koncert był częścią specjalnej serii prezentującej - po raz pierwszy w Polsce - dzieła Chopina w ich oryginalnym brzmieniu, w ramach Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego "Chopin i Jego Europa". W roku 2006 Jabłoński zadebiutował z Berner Symphonie-Orchester, Jenaer Philharmonie, Radio-Sinfonieorchester Stuttgart des SWR. W sierpniu 2006 wykonał I Koncert fortepianowy Szostakowicza z Festival Orchestra podczas Grand Teton Music Festival w USA pod batutą Andrey'a Boreyko. Także w roku 2006 wykonał serię recitali w Japonii. Pod koniec roku ukaże się w Japonii CD z recitalu w Tokyo Geijutsu Gekijo.  Jabłoński zajmuje się także pedagogiką. Prowadził klasy fortepianu w Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz w Akademii Muzycznej w Katowicach. Od 2004 roku jest profesorem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Prowadzi kursy mistrzowskie oraz bierze udział w pracach jury międzynarodowych konkursów pianistycznych. W 2005 roku brał udział w pracach Jury XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie,  International F. Chopin Piano Competition in ASIA, oraz The Seventh National Chopin Piano Competition of the United States. 30 maja 2006 roku odebrał nominację profesorską z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego. Od 1998 roku Krzysztof Jabłoński mieszka w Calgary w Kanadzie. Dodatkowe informacje o artyście można znaleźć pod internetowym adresem: www.krzysztofjablonski.com lub www.pianoart.com.