Możemy tu zobaczyć np. przeganiające się sikory. O tym, czy te ptaki w przyrodzie konkurują ze sobą na co dzień, mówi Beata Głębocka z BbPN?

„Dzięki różnym proporcjom ciała i odmiennej budowie dziobów konkurencja o pokarm w środowisku naturalnym jest mocno ograniczona. Określa się to mianem pokarmowej segregacji przestrzennej. Regułą jest, że cięższe sikory żerują bliżej pnia. Najlżejsze raniuszki i sosnówki szukają pokarmu wysoko wśród najbardziej zewnętrznych, cienkich i wiotkich gałązek. Przy braku konkurencji chętnie żerują też wewnątrz koron i bliżej pnia. Ale konfliktów trzeba unikać. Nieco większa sikora uboga wybiera wewnętrzne części koron na różnych wysokościach, nierzadko też krzewy. Duże i masywne bogatki żerują bliżej pnia, również na ziemi, zaś czubatki i czarnogłówki chętnie odwiedzają wewnętrzne partie koron. Analizy wskazują też adaptację sikor o smuklejszych dziobach do żerowania na drzewach iglastych. Sikory w zimie posilają się zarówno pokarmem roślinnym, jak i zwierzęcym. Widuje się również sikory objadające się fragmentami mięsa i tłuszczu na padlinie”.

Pracownicy parku przypominają też o zasadach zimowego dokarmiania ptaków.

Ważne jest, aby to był stały dostęp do pokarmu, z dala od zwierząt domowych. Warto podkreślić, że nie należy dokarmiać ptaków resztkami jedzenia – chleb może im poważnie zaszkodzić. Pokarm powinien być jak najmniej przetworzony i bez dodatku soli. Wsypmy do karmnika np.: proso, pestki dyni lub słonecznika,  płatki owsiane, orzechy, siemię lniane.  Można też włożyć owoc. Pamiętajmy też o czyszczeniu karmnika.

Ptasia stołówka online:

oprac.: Aneta Kursa (na podst. mat. BbPN)