W prawdziwie miłosnym rytmie upłynął wszystkim, których przyciągnęły do Białowieży "Białowieskie spotkania z arią", sobotni wieczór. W miłosnym - gdyż to właśnie uczucie jest najważniejszym tematem podejmowanym przez twórców oper i operetek. Przy akompaniamencie Kameralnej Orkiestry Symfonicznej "Grodzieńskaja Kapełła" pod batutą Władimira Bormatowa z Grodna (Republika Białoruś) w bohaterów tychże muzycznych opowieści wcielili się znakomici soliści polscy i białoruscy - Marina Gorowaja (sopran), Jelena Bałtrukiewicz (mezzo - sopran), Michał Skiepko (tenor) i Władimir Gorowoj (baryton).

Pieśnią, która otworzyła koncert była "Bieławieżskaja Puszcza" Aleksandry Pachmutowej, utwór symboliczny ze względu na samo miejsce wykonania - ważną w świadomości zarówno Polaków, jak i Białorusinów Puszczę Białowieską. Utwór stanowił jednocześnie klamrę spinającą w ramach jednego przedsięwzięcia sobotni koncert arii ze sfinalizowanym na początku roku projektem "Pieśni o Puszczy", podczas którego chóry z Polski i Białorusi wykonały tę pieśń w dwóch językach.

 Po "Bieławieżskoj Puszczy" artyści wykonali najpiękniejsze utwory tworzące światowy kanon opery i operetki - uwertury, arie, pieśni. Na dziedzińcu Muzeum Przyrodniczo - Leśnego BPN kolejno zabrzmiały fragmenty takich dzieł jak: "Agatka" J.D. Golanda, "Cyrulik sewilski" G. Rossiniego, "Carska narzeczona” N. Rimskiego - Korsakowa, "Eugeniusz Oniegin" P. Czajkowskiego, "L'Arlesiana" F. Cilea, "Carmen" G. Bizeta, "Wesele Figara" W.A. Mozarta, "Zemsta nietoperza" J. Straussa, "Hrabina Marica", "Bajadera" i "Silwa" I. Kalmana oraz "Traviata" G. Verdiego. Całości dopełniły skoczne polki J. Straussa - "Grzmot i błyskawica" i "Na polowaniu", a także "Prząśniczki" S. Moniuszki, słynna "Pieśń neapolitańska" ("O sole mio") Capua oraz jeden z utworów F. Chopina.

 Można przypuszczać, ze podobne koncerty towarzyszyły niegdyś koronowanym głowom - władcom przebywającym w regionie białowieskim na polowaniach. A także, iż stanowiły element rozrywki mieszkańców dworów i dworków. Kultura elitarna była przecież nieodłączną częścią kultury zamieszkujących region pogranicza narodów. Dziś nieco zapomniana, stojąca jakby w cieniu wciąż podkreślanego bogactwa kultury ludowej, dzięki koncertowi mogła na nowo odżyć. Licznie przybyła i odbierająca koncert z entuzjazmem publiczność dała organizatorom pewność, że ich wysiłki nie poszły na marne - zobowiązując jednocześnie do podobnych działań w przyszłości.

Nicią wiążącą ten wieczór z ubiegłymi stuleciami był nie tylko charakter koncertu, ale też wykonujący go soliści i Kameralna Orkiestra Symfoniczna "Grodzieńskoj Kapełły" - instytucji kultury, której źródła tkwią w XVIII wieku. Sama jednak sztuka muzyczna, której „Grodzieńskaja Kapełła” jest spadkobierczynią i kontynuatorką, zaczęła się rodzić jeszcze wcześniej. Jej początki dał ród książąt Radziwiłłów i M. K. Ogiński, a następnie pielęgnował Antoni Tyzenhauz, Podskarbi Wielkiego Księstwa Litewskiego, znakomity mecenas kultury oraz reformator i gospodarz Puszczy Białowieskiej.
 "Białowieskie spotkania z arią" stanowiły kontynuację rozpoczętego wcześniej przez Fundację "Muzyka Cerkiewna" transgranicznego projektu "Łączy nas Puszcza i Pieśń", którego pierwszą część zamknął, wspomniany wyżej, koncert „Pieśni o Puszczy”. Wspólne, polsko - białoruskie przedsięwzięcie udowodniło, że w obliczu artyzmu sztucznie ustalone granice stają się nieważne oraz że prawdziwa sztuka nie zna podziałów.

Koncert odbył się przy współpracy z Białowieskim Parkiem Narodowym w roku obchodów jego 85-lecia.
Honorowy Patronat nad koncertem sprawował Marszałek Województwa Podlaskiego.        

Źródło: www.festiwal-hajnowka.pl/cpr      

Fundacja „Muzyka Cerkiewna”