Tradycją Wielkiej Soboty jest święcenie pokarmów. Cały dzień wierni przynoszą ustrojone bukszpanem i białymi serwetkami koszyczki, w których znajdują się przede wszystkim chleb, jajko, kiełbasa, chrzan, sól i kawałek ciasta. W święconce nie może zabraknąć cukrowego baranka.

Pokarmy włożone do koszyczka maja swoją symbolikę np.; jaja to symbol nowego życia, chrzan i sól to ochrona przed zepsuciem. 

Święconkę po przyniesieniu do domu stawia się na stole wielkanocnym. Zgodnie z tradycją, powinno być to pierwsze danie śniadania wielkanocnego.
W Wielka Sobotę przez cały dzień trwa w kościołach adoracja przy Bożym Grobie.

Wieczorem rozpoczyna się Liturgia Wielkiej Nocy. Jej pierwszym punktem jest poświęcenie ognia i zapalenie świecy paschalnej. Następnie kapłani wnoszą zapalona święcę do ciemnej świątyni powtarzając trzykrotnie „Oto światło Chrystusa” – wierni zapalają od paschału przyniesione przez siebie świece. 

Ważnym elementem jest odnowa przyrzeczeń chrztu św. Następnie rozbrzmiewają dzwony i zgromadzeni odśpiewują Alleluja już z towarzyszeniem organów.

Rozpoczyna się uroczysta msza wielkanocna.