Emocjonujący mecz ze Śląskiem

Swój premierowy krążek w juniorskim championacie Jagiellonia wywalczyła w lipcu 1981 roku – w rywalizacji zespołów do lat 17. Na centralnym szczeblu tych rozgrywek wystąpiło wówczas 16. najlepszych w Polsce klubów w tej kategorii wiekowej, podzielonych na cztery grupy. Białostoczanie w swojej grupie pewnie zajęli 1. miejsce, nie doznając porażki. Wygrali bowiem 1:0 ze Stalą Rzeszów i 3:0 z Rakowem Częstochowa oraz zremisowali 1:1 z ŁKS Łódź.

Następnie, w półfinale jagiellończycy rozgromili 4:1 Marymont Warszawa i stanęli do decydującego meczu o złoty medal, w którym ich przeciwnikiem była faworyzowana drużyna Śląska Wrocław. I rzeczywiście wrocławianie wygrali, ale po bardzo zaciętym piłkarskim pojedynku. Otóż zwycięską bramkę na 2:1 strzelili dopiero na dwie minuty przed końcem gry. Szkoda było tej, tak pechowo straconej szansy na końcowy triumf, ale srebrny medal zdobyty wtedy przez juniorów Jagiellonii był ogromnym ich sukcesem.

Jagiellońscy srebrni medaliści Mistrzostw Polski juniorów (do lat 17) z 1981 roku. 

Nieuczciwa Wisła

Medalową passę w Mistrzostwach Polski juniorów młodzi jagiellończycy podtrzymali w następnym – 1982 roku. Uczynili to już w starszej kategorii wiekowej – do lat 19, w której w decydującym etapie zmagań uczestniczyło 8. zespołów podzielonych na dwie grupy. Nasi piłkarze sięgnęli wówczas po brąz, a mogli stanąć nawet wyżej na podium, gdy nie pozasportowe działania gospodarzy centralnego turnieju – Wisły Kraków.

I drużyna Jagiellonii, która zdobyła brąz w Mistrzostwach Polski juniorów (do lat 19) w 1982 roku.

Otóż zarówno Jagiellonia, jak i Wisła miały w swojej grupie po tyle samo – 5 pkt., jednak 1. w tabeli byli krakowianie, gdyż posiadali lepszy bilans bramkowy. Z tym, że Wisła swoje ostatnie spotkanie ze Stalą Rzeszów rozgrywała na zakończenie grupowych zmagań i dobrze wiedziała ile goli musi strzelić, aby wyprzedzić białostoczan w tabeli. No i rozgromiła rzeszowian 5:0, kwalifikując się do meczu o złoty medal, a jagiellończykom pozostało spotkanie o brąz. W nim, po rzutach karnych pokonali 4-1 (przy remisie 1:1 mimo dogrywki) drużynę Lecha Poznań.

Jacek Bayer i inni

Te pierwsze w historii Jagiellonii medale drużyn juniorskich była zasługą bardzo utalentowanej grupy piłkarzy. To wtedy bowiem swoje ogromne umiejętności zademonstrowali tej klasy zawodnicy, jak – Jacek Bayer, Dariusz Czykier, Andrzej Ambrożej, Dariusz Bayer, Mariusz Lisowski, Jarosław Gierejkiewicz, Jarosław Bartnowski, Jarosław Michalewicz. A jak każdy kibic Jagiellonii dobrze wie – byli to piłkarze, stanowiący trzon seniorskiego zespołu „Jagi”, który w 1987 roku awansował do Ekstraklasy oraz w 1989 roku wystąpił w finale Pucharu Polski.

Bardzo miłym i przynoszącym dużo satysfakcji był więc fakt, iż sukcesy seniorskiego, ligowego teamu Jagiellonii w II połowie lat 80. były oparte o grę w nim utalentowanych wychowanków naszego klubu, mających w swoim dorobku medale w Mistrzostwach Polski juniorów z lat: 1981 – 1982. A tym trenerem, który poprowadził wówczas młodych jagiellończyków na juniorskie podium był bardzo znany w naszym futbolowym środowisku szkoleniowiec – Ryszard Karalus. Jego i liczne grono jego podopiecznych z obydwu tych medalowych turniejów możemy zobaczyć na załączonych archiwalnych zdjęciach.       

Jerzy Górko

fot.: Gazeta Współczesna