Góra Grabarka, "Góra Krzyży" znajduje się w pobliżu granicy z Białorusią, w Puszczy Melnickej. Przez wiele stuleci Święta Góra jest szczególnym miejscem dla prawosławnych nie tylko w Polsce, ale także na Białorusi, w Rosji i na Ukrainie. Pielgrzymi przybywają tutaj z modlitwą o uzdrowienie – dla samych siebie,dla swoich krewnych i przyjaciół, próbując znaleźć pokój i zbliżyć się do Boga.

Pierwsza pisamna wzmianka o tym miejscu pochodzi z 1710 roku. Legenda głoso, że podczas szalejącej epidemii dżumy miejscowy wieśniak otrzymał znak – „ weź krzyż i idź z nim i tymi, którzy jeszcze mogą dostać się na Górę Grabarkę. Zrobił to i poprowadził z sobą tych, którzy wciąż mogli wyruszyć w trudną drogę, a ci, którzy wspięli się na górę, uratowali się od szalejącego nieszczęścia i pozostali przy życiu, a po powrocie do domu zobaczyli, że ich żony i dzieci również wyzdrowiały z choroby.

Z czasem w pobliżu świętej góry powstał prawosławny klasztor  św. Marty i Marii.  А tradycja chodzenia pielgrzymek została zachowana do dziś.

Szczególnym dniem dla klasztoru i dla Góry Grabarki jest święto Przemienienia Pańskiego, które prawosławni swiętują 19 sierpnia. Setki pielgrzymów przybywają na to święto z krajów bliskich i dalekich. Każdy pryznosi krzyż jako wotum zbawienia i skruchy. Trwa to kilka dni, a kończy się w kościele ku czci Przemienienia Pańskiego. Pielgrzymi obchodzą na kolanach dookoła świątyni trzy razy, rozrywając kolana do krwi. Po tym wszystkim, każda osoba zoswawia swoją ofiarę na górze w formie krzyża, góra jest usiana krzyżami -dużymi i małymi. Możesz być nieskończenie zaskoczony liczbą krzyży i siłą gorącej wiary tych, którzy ję zainstalowali.

Siostry i bracia z klasztoru św. Elżbiety biorą udział w uroczystościach z okazji Przemienienia Pańskiego na Grabarce co roku. Ta tradycja narodziła się ponad dziesięć lat temu dzięki błogosławieństwu Ihumeni klasztoru św.Marty i Marii. Od tego czasu każdego roku gorące sierpniowe dni sióstry i bracia spędzają na Świętej Górze, niosąc odpowiedzialne i honorowe posłuszeństwo.

Zadaniem wystawy-kiermaszu, którą prowadzi tutaj Klasztor św. Elżbiety - jest zebranie ofiar na rzecz projektów społecznych. Większość klasztornych warsztatów zatrudnia przedstawicieli społecznie niezabezpieczonych warstw ludności, ludzi niepełnospawnych, udziela wsparcia rodzinom wielodzietnym. W tym roku klasztor otworzył także warsztat społeczny "Dobrodel", dzięki któremu osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu otrzymują stałe źródło dochodu.

Większość sióstr i braci pracujących w warsztatach klasztornych nie ma możliwości pracy w obecnych warunkach trudnego, konkurencyjnego świata. Jest wiele powodów: zrujnowane losy, nieprzyjemne choroby dla społeczeństwa, trudne okoliczności życiowe.

Klasztor św. Elżbiety zapewnia takim szczególnym ludziom możliwość pracy i rozwoju, przyczyniania się do wspólnego rozwoju i pracy.

Siostry z klasztoru stale odwiedzają mieszkańców psycho-neurologicznych internatóww Mińsku. W klasztorze św. Elżbiety znajdują się dwa DPSy –dla  mężczyzn i kobiet -  gdzie przeprowadzana jest rehabilitacja, a ludziom daje się szansę na powrót do normalnego życia po wyjściu z uzależnienia od alkoholu i narkotyków czy uwolnienia z więzienia.

W tym roku, u podnóża Grabarki będę oferowana produkcja klasztorna: naczynia liturgiczne, literatura duchowa i wychowawcza, wypieki klasztornę, pamiątki i ceramika, kosmetyki naturalne oraz produkty zdrowotnę, wykonane w ścianach klasztoru.Wyroby wchłaniają  ciepło i miłość, z jaką zostali stworzeni. Każdy produkt - wynik pracy ludzi, którzy zdecydowali się poświęcić swoje życie służbie Bogu.Ofiary  ze sprzedaży będą przyznaczeni do pomocy tym, którzy często, nikt inny nie chcę wspierać.