Termin wernisażu (22.08) był symboliczny, ponieważ nastąpił po najważniejszym w obrzędowości prawosławnej w Podlaskiem święcie Przemienienia Pańskiego na Świętej Górze Grabarce, a to właśnie tam kilkadziesiąt lat wcześniej doszło do pierwszego spotkania artystów: Tarasewicza-ucznia i Nowosielskiego-mistrza podczas trwającego letniego obozu ikonograficznego dla młodzieży. Spotkanie na Grabarce było impulsem do kolejnych. Rozmowy z mistrzem stawały się wyznacznikiem w podejściu do prawosławia, w rozumieniu zagadnień teologicznych i filozoficznych, miały wpływ na kształtowanie się spojrzenia na malarstwo, na sztukę. Czas początku relacji obu artystów – stanie się symbolicznie czasem rozstania. Supraśl, a właściwie Monaster Supraski, jako miejsce prezentacji, jest istotne nie tylko w aspekcie historii prawosławia w Podlaskiem, ale również stanowi ważny aspekt w duchowości obu artystów.

Zamysł wystawy opiera się na zaprezentowaniu Ikony „Przemienienia” na Górze Tabor z marca 1961 roku autorstwa Jerzego Nowosielskiego (olej na płótnie, zbiory Muzeum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ikona znajduje się w użyczeniu w Muzeum Ikon) w relacji z koncepcją „site-specific” przygotowaną przez Leona Tarasewicza.

W trakcie trwania ekspozycji zostanie przygotowana publikacja zawierająca teksty krytyków i teoretyków sztuki omawiające kluczowe zagadnienia twórczości artystów oraz dokumentacja fotograficzna z prezentowanej wystawy (teksty będą w trzech językach: polskim, angielskim i białoruskim). Publikacja będzie rozpowszechniana bezpłatnie podczas finisażu wystawy.

Wystawa dostępna jest bez dodatkowych opłat w ramach zwiedzania ekspozycji stałej w Muzeum Ikon w Supraślu do 5 grudnia 2020 roku.

Organizatorzy: Fundacja Villa Sokrates, Muzeum Ikon w Supraślu, Oddział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku.

źródło: Muzeum Ikon w Supraślu
oprac. Anna Augustynowicz
fot. Anna Grześ