Pierwsi widzowie mieli okazję oglądać już sztukę Moliera w Dramatycznym w sylwestrowe popołudnie i wieczór.

Tytułowym "Świętoszkiem" jest Tartuff, który dla osiągnięcia własnych korzyści wykorzystuje Orgona i jego rodzinę udając przed nimi osobę religijną i poważną. W tej roli zobaczymy Henryka Talara znanego i cenionego aktora teatralnego i telewizyjnego, znany jest wielbicielom takich seriali, jak "Boża podszewka", "Na dobre i na złe" oraz "M jak miłość". Filmy z jego udziałem, to m.in. "Jan Paweł II", "Palimpsest", czy "Zabij mnie glino". Wykreował też wiele świetnych ról teatralnych.

Spektakl w reż. Michalika dość wiernie trzyma się oryginału tekstu, natomiast w kwestii kostiumów widzów czekają niespodzianki: aktorów widzimy i w glanach i w krynolinach. Zabieg bardzo interesujący.

- Dzieci nigdy nie są ubrane tak jak rodzice, każdy wnosi coś od siebie. Powstał pomysł, by pokazać to na przykładzie trzech grup pokoleniowych: pani Pernelle (matka Orgona), Orgona i jego dzieci. Najmłodsi w spektaklu są tak ubrani, że gdyby wprost ze spektaklu zjawili się na współczesnej dyskotece, wtopiliby się w tło – powiedział reżyser.

Pierwsze pół godziny nieciekawe, ale później spektakl nabiera tempa. Wiele ciekawych, zabawnych scen. Świetna gra aktorska gwiazdy spektaklu – Henryka Talara – jego słowa, gesty, mimika świetnie oddają charakter postaci Świętoszka. Spośród białostockiej części obsady na uwagę zasługuje gra Agnieszka Możejko, która wcieliła sie w postać pyskatej służącej Doryny oraz Tadeusz Sokołowski, jako Orgon. Zapada w pamięć także postać komornika – w tej roli Marek Tyszkiewicz.

- „Świętoszek” to ponadczasowa klasyka. Nasza rzeczywistość dopasowuje się do rzeczywistości Moliera. Mój bohater z powodu swojej przeszłości i pochodzenia musi się ukrywać. To jednocześnie nie byle kto – człowiek z wielką osobowością. Chce się zmienić w tej wybranej społeczności - i korzysta z ich łatwowierności. Moim marzeniem było zagrać takiego faceta, na którego słowa daje się jednocześnie nabrać i głowa pewnej rodziny, i w tym samym czasie widz – powiedział Henryk Talar.

Henryk Talar i Bogdan Michalik o wspólnej realizacji sztuki Moliera rozmawiali już ćwierć wieku temu, a udało się to właśnie w Białymstoku.

Myśląc o postaci Tartuffe' a nie wystarczy powiedzieć sobie, że to kanalia. To stanowczo za mało, aby zrozumieć całą jego skomplikowaną psychikę. (...) Tartuffe jest człowiekiem inteligentnym. Nawet wyjątkowo inteligentnym, z silną osobowością i umiejętnością manipulowania ludźmi. Inteligencji swej używa w specyficzny sposób: jest oszustem, to jego zawód. (B. Michalik)

OBSADA
Tartuffe, świętoszek – Henryk Talar (gościnnie)
Pani Pernelle, matka Orgona – Krystyna Kacprowicz-Sokołowska
Orgon, mąż Elmiry – Tadeusz Sokołowski
Elmira, druga żona Orgona – Jolanta Skorochodzka
Damis, syn Orgona – Bernard Maciej Bania
Marianna, córka Orgona – Monika Zaborska-Wróblewska
Walery, narzeczony Marianny – Karol Smaczny (gościnnie)
Kleant, szwagier Orgona (brat Elmiry) – Piotr Półtorak
Doryna, slużąca w domu Orgona – Agnieszka Możejko
Pan Zgoda, egzekutor sądowy – Marek Tyszkiewicz (gościnnie)
Oficer Gwardii – Sławomir Popławski
Flipota, służąca pani Pernelle – Aleksandra Maj

Reżyseria: Bogdan Michalik
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Muzyka: Janusz Grzywacz

Gazeta Wyborcza, informacje własne